MelIke

Melike, her paintings,

lead the viewer,

not through figures, labeled,

distanced by lines, but through

a shared space, where all things meet,

unified.

In this realm of objects,

in their common slice of reality,

she moves through

divisions,

among the greens,

the oranges,

between blacks, yellows, blues,

reds, whites

relationships of color,

thickness, thinness,

points and lines.

Cutting, intersecting,

wrapping, intertwining,

between the world’s actions

flowing, leaping,

across plains and uneven terrains.

Through states of emptiness,

fullness,

she guides.

From sight to touch,

pausing, wandering,

through layers of paint,

thicknesses, saturations,

inviting an awakening,

a dive into depths.

Colors, vibrant masses,

lure closer,

forms almost tangible,

scent and taste, just out of reach.

The gaze rewinds

back to the touch of the brush,

a path traced,

movements of the hand followed. 

In the meeting of brush and hands with the canvas, in the fleeting moments between marks and seals, divided into lines only to reunite again,

meeting elsewhere,

meeting in different forms,

in the tension between the small and the large,

in seepages,

amidst the crowd, in stillness,

in the presence of fleeting guests, evoking associations, in lockings,

in births,

in farewells,

in the company of unexpected friends,

in grasps,

in releases,

in those that calm one another, in those that revive one another,

in whispers, in calls,

in pauses,

in carrying one another,

in the reaching out, in the touch at the edge,

“I am here,

passing through this world with you at the same time,” in curls,

in flutterings,

in dual flows,

in repetitions, in reattempts,

in trying again, trying differently,

in “look at it this way.”

Melike, resimleri,
bakanı
birbirinden figüratif hat çizgileriyle, isimlendirilmeler ile ayrılmış, ötelenmiş şeyler, bedenler arasında değil de
hepsinin ortak kümesinde
hepsini aynı yapan şeyler arasında
şeyler dünyasında
ortak kesitte
başka başka kesilmiş ayrımlar arasında
yeşilleri arasında, turuncuları.. arasında,
siyahla, sarıyla, maviyle, kırmızıyla, beyazla ilişkilerinin niteliğinde
kalınlıkla, incelikler arasında
noktalarla, çizgiler arasında
birbirini kesme, kesişme ile, sarma, sarmalama, içiçe girme arasında
dünyanın çeşitli fiilleri arasında
akışla, zıplama arasında
düzlüklerde, engebelerde
boşlukla, doluluğun farklı hallerinde, ölçülerinde
gezdiriyor,
akıtıyor,
bakıştan dokunuşa geçiriyor,
durduruyor,
dolaştırıyor
boyanın katman katman eklenişlerinde, kalınlıklar, doygunluklar arasında
şimdiki zamanda bir uyanışta, derinliklere bir dalışta,
kütlelerin, canlı renklerinin davetinde, baştan çıkarışında, belirgin kılışında, yaklaştırışında, neredeyse ele gelişinde, kokunun, tadın özlemine oturtuyor
bakışı fırçanın dokunuşlarına geri sarıyor, iz sürme isteği uyandırıyor
fırçanın, ellerin tuvale kavuşmalarında, bir an kaçışlarında
damgalar, mühürler arasında
saflara bölünüp geri kavuşmalarda,
başka yerlerde kavuşmalarda,
başka hallerde kavuşmalarda,
küçük ile büyük arasında
sızmalarda
kalabalıkta, sakinlikte, anlık beliren misafirlerin yanında
çağrışımlarda
kilitlenmelerde
doğuşlarda
vedalarda
beklenmedik dostların eşliğinde
kavrayışlarda
bırakışlarda
birbirini sakinleştirenlerde, birbirini canlandıranlarda
fısıltılarda, seslenmelerde,
duraksamalarda
birbirini taşıyışta
el atışta, bir ucundan dokunmada
ben buradayım
seninle aynı zamanda
birlikte bu dünyadan geçiyorum’da
buklelerde
uçuşmalarda
ikili akışlarda
tekrarlarda, tekrar denemelerde
bir başka türlü denemede, deneyimde,
bir de böylesine bak’larda

Melike's solo exhibition encompasses the artist's long-standing "painting" practice, along with her other productions that accompany it but differ in their own way. Her 

"paintings," which bring together a chaotic effort, bodily gestures using every axis of space (including the ground), and rapidly formed notations, reveal the grammar, main framework, and fundamental actions of painting. The gestures she makes using charcoal, pastel, acrylic, oil paint, pencil, and spray paint on canvas do not reconcile with the figurative and knowledge-producing narrative language of painting tradition. Melike's solo exhibition encompasses the artist's long-standing "painting" practice, along with her other productions that accompany it but differ in their own way. Her "paintings," which bring together a chaotic effort, bodily gestures using every axis of space 

(including the ground), and rapidly formed notations, reveal the grammar, main framework, and fundamental actions of painting. The gestures she makes using charcoal, pastel, acrylic, oil paint, pencil, and spray paint on canvas do not reconcile with the figurative and knowledge-producing narrative language of painting tradition. Instead, they follow experimentation, the momentary, impulses, and pictorial provocations. The harsh lines freely yet aggressively floating on the raw canvas and the strokes based on the misty surfaces she creates make visible the body's relationship with space. 

Thus, through a choreographic distancing, the illusion of being a passive viewer is broken, and the viewer is left with a dark riddle where they must decode the meaning in the production themselves. While Melike systematically employs performative and theatrical methods on the surface in creating her works, she also pursues moments where she loses her identity. The photographs in which she uses her own shadow resemble a complex gathering of things that stand on the verge of this dissolution, appearing fundamentally incomplete. A close partition of the moment of the artist's movement during painting is revealed through an AI-supported motion video, unveiling the temporality transferred into the production along with all its sequences, presenting a shadow theater in itself. 

Her most recent series, created last year while reflecting on action, music, and the transformation of forms into sounds, approaches painting as an expanded practice. Collaborating with Periklis Tsoukalas, who composed music based on her works, they explore the abstract nature of sound. The artist’s interdisciplinary approach brings together different levels of energy, just as in her paintings, synthesizing them in ways that lead to multiple narratives. When viewed holistically, all her works are positioned as "a manifestation of the impossibility of painting and the equally evident impossibility of not painting." [1] 

[1] Provisional Painting, Raphael Rubinstein, Art News, 2009, https://www.artnews.com/art-in-america/features/provisional-painting-raphael-rubinstein-62792/ 

Melike’nin kişisel sergisi, sanatçının uzun süredir devam ettiği 'resim yapma' pratiğini ve ona eşlik eden fakat kendi içerisinde bir o kadar da farklılaşan diğer üretimlerini bütünlüyor. Kaotik denebilecek bir eforun, uzamın -zemin dahil- her aksını kullanan bedensel jestlerin ve seri şekilde oluşan notasyonların bir arada bulunduğu 'resimleri' ; resim yapmanın gramerini, ana iskeletini ve temel aksiyonlarını ifşa eder. Bez üzerine kömür, pastel, akrilik, yağlı boya, kalem ve sprey boya ile yaptığı hamleler, resim geleneğinin figüratif ve bilgi üreten anlatım dili ile uzlaşmaz. Bunun yerine deneyselliği, anlık olanı, dürtüleri ve resimsel kışkırtmaları takip eder. Ham tuval bezinde serbestçe fakat agresif bir tavırla yüzen sert çizgileri ve oluşturduğu puslu yüzey üzerinden temellenen darbeleri, bedenin boşlukla kurduğu ilişkiyi görünür kılar. Böylece, koreografik bir mesafelenme aracılığı ile, işlere bakan kişinin yaşadığı, pasif bir izleyici olma illüzyonu kırılır ve onları üretimdeki anlamı kendisinin çözmesi gereken karanlık bir bilmece ile baş başa bırakır.

Melike, işlerini oluştururken performatif ve tiyatral metodları yüzey üzerinde sistematik olarak

kullanır fakat aynı zamanda kimliğini kaybettiği kaybolmaların da peşindedir. Kendi gölgesini

kullandığı fotoğrafları tam da bu çözülmenin eşiğinde duran, kökten tamamlanmamış görünenlerin girift bir toplanması gibidir. Sanatçının resim yaparken ki hareket anına yakın bir partisyonu AG destekli motion video sayesinde, üretime aktarılan zamansallığı bütün sekanslarıyla birlikte açığa çıkarmakla birlikte başlı başına bir gölge tiyatrosu sunar. Geçtiğimiz yıl aksiyon, müzik ve formların seslere dönüşümü üzerine düşünürken oluşturduğu son serisi, resmi genişletilmiş bir pratik olarak ele alır. Üretmiş olduğu işlerden yola çıkarak beste yapan Periklis Tsoukalas ile birlikte çalışarak, sesin soyut niteliğini araştırırlar. Sanatçının disiplinlerarası yaklaşımı, farklı enerji düzeylerini aynı resimlerinde olduğu gibi bir araya getirir ve çoklu anlatılara yol açacak şekilde onları sentezler.

Çalışmalarına bütünsel olarak bakıldığında, hepsi "resim yapmanın imkansızlığının ve aynı derecede belirgin olan resim yapmamanın imkansızlığının bir göstergesi" [1] olarak konumlanırlar.

[1] Provisional Painting, Raphael Rubinstein, Art News, 2009, https://www.artnews.com/art-in-

america/features/provisional-painting-raphael-rubinstein-62792/